CAPE-ratio uitgelegd, hoe is de aandelenmarkt gewaardeerd?
De CAPE-ratio is voluit geschreven Cyclically Adjusted Price-to-Earnings-ratio of CAPE-ratio. Dit is een financieel instrument dat wordt gebruikt om de waardering van de aandelenmarkt te beoordelen. Het is een variant van de traditionele Price-to-Earnings (P/E) ratio. In plaats van de winst per aandeel (earnings per share, EPS) van één jaar te gebruiken, wordt het gemiddelde van de laatste tien jaar (gecorrigeerd voor inflatie) genomen. Dit maakt de CAPE-ratio minder gevoelig voor tijdelijke schommelingen in de bedrijfswinsten en geeft een beter beeld van de langetermijnwaardering van de markt.
vervolg na advertentie
Berekening van de CAPE-ratio
Om de berekening van de CAPE-ratio uit te leggen beginnen wij met de formule:
Actuele prijs van de aandelenmarkt
/ (gedeeld door)
Gemiddelde winst per aandeel van de laatste 10 jaar (gecorrigeerd voor inflatie)
Uitleg:
Actuele prijs van de aandelenmarkt: Dit is de huidige marktwaarde van de aandelen. Het kan bijvoorbeeld de totale beurswaarde van een index zoals de S&P 500 zijn.
Gemiddelde winst per aandeel van de laatste 10 jaar: Dit is het gewogen gemiddelde van de jaarlijkse winsten per aandeel (EPS) over de afgelopen tien jaar, gecorrigeerd voor inflatie. Door de winst over een langere periode te middelen, worden seizoensgebonden of economische schommelingen (zoals recessies of groeiperioden) gladgestreken. Dit zorgt voor een stabieler en representatiever beeld van de winstgevendheid van de bedrijven.
Waarom is de CAPE-ratio nuttig?
De CAPE-ratio wordt vooral gebruikt om te beoordelen of de aandelenmarkt over- of ondergewaardeerd is op basis van historische winstrendementen. Het helpt beleggers om zich te wapenen tegen de neiging om te veel te focussen op kortetermijnfluctuaties, die bijvoorbeeld kunnen voortkomen uit tijdelijke economische gebeurtenissen of marktpaniek.
Hoge CAPE-ratio (bijvoorbeeld boven de 30), kan dit wijzen op een overgewaardeerde markt, wat betekent dat de aandelen relatief duur zijn in vergelijking met de historische winstgroei. Dit kan een waarschuwingssignaal zijn voor een mogelijke correctie of een lagere toekomstige rendementen.
Lage CAPE-ratio (bijvoorbeeld onder de 10) kan betekenen dat de markt ondergewaardeerd is, wat kan duiden op een koopkans. Het kan echter ook betekenen dat de winsten in de afgelopen jaren niet representatief zijn voor de toekomst, bijvoorbeeld als bedrijven tijdelijk in problemen verkeren.
vervolg na advertentie
Beperkingen van de CAPE-ratio
Hoewel de CAPE-ratio een nuttige maatstaf is, heeft het ook enkele beperkingen:
Veroudering van de gegevens: De historische winsten die in de berekening worden gebruikt, zijn mogelijk niet altijd representatief voor de huidige marktomstandigheden. Bedrijven kunnen bijvoorbeeld in de loop der tijd significant veranderen. Trends die in het verleden relevant waren, zijn misschien niet meer van toepassing.
Veranderingen in de bedrijfsstructuur: De CAPE-ratio houdt geen rekening met veranderingen in de structuur van de bedrijven of de economie. Bijvoorbeeld, de opkomst van technologiebedrijven, die vaak hogere waarderingen hebben, kan de ratio beïnvloeden.
Inflatiecorrectie: De correctie voor inflatie kan ook voor enige variatie zorgen. Afhankelijk van hoe inflatie precies wordt gemeten en hoe nauwkeurig dit weerspiegelt hoe de winst in de tijd is veranderd.
Korte termijn afwijkingen: Zoals bij alle waarderingsmaatstaven kunnen extreme marktomstandigheden, zoals een plotselinge economische crisis of een sterke beursboom, de ratio tijdelijk verstoren.
vervolg na advertentie
Historisch gebruik
De CAPE-ratio is bekend geworden door de econoom Robert Shiller, die de maatstaf in zijn boek “Irrational Exuberance” populair maakte. Shiller gebruikte de ratio om de waarschuwingen te geven over de overwaardering van de aandelenmarkt vlak voor de dotcom-bubbel in 2000 en de financiële crisis van 2008.
Samenvattend
De CAPE-ratio is een hulpmiddel voor beleggers om te beoordelen of de aandelenmarkt over- of ondergewaardeerd is. Door het gebruik van langetermijngemiddelden van de winst in plaats van jaarlijkse cijfers. Het biedt een breder perspectief op de marktwaardering en kan nuttig zijn voor het voorspellen van toekomstige rendementen, hoewel het niet zonder beperkingen is. Het is een van de vele indicatoren die beleggers kunnen gebruiken om een geïnformeerd besluit te nemen over de marktomstandigheden.
