Aandelentips / favoriete aandelen voor 2023

[Expat]

Is 3M een goede investering ? Zouden we niet eerder wachten tot alles juridisch geregeld is ?

Dat dacht ik ook toen ik het artikel zag, ze gaan voor veel miljard dollar schikken

[Expat]

Waarderingen blijven structureel hoog
Door IEXProfs Redactie op 1 september 2023 08:30

De S&P 500-index heeft momenteel een koers-winstverhouding van ruim 25x de winst. Dat is historisch gezien erg hoog. Het gemiddelde van de laatste 150 jaar ligt rond de 16x. In de jaren 50, 70 en 80 van de vorige eeuw waren k/w’s van onder de 10 zelfs heel normaal.

Moeten we daarom angst hebben dat de beurs veel te duur is? Dat is het thema van een column van Byrne Hobart, vermogensadviseur, belegger en auteur van het boek The Diff.

Grote schommelingen
Het antwoord is helaas niet zo eenvoudig. Allereerst zijn k/w's onderhevig aan grote schommelingen en inderdaad kunnen na hoge pieken diepe dalen volgen. De internetluchtbel van eind jaren 90 tot begin deze eeuw was een voorbeeld, net als de fase voorafgaand aan de kredietcrisis. In beide gevallen steeg de k/w tot ver boven de 40.

Maar wanneer is de beurs te duur: is dat bij 20x de winst op pas bij 40x? Hobart wijst op verschillende beursgoeroes die in de jaren 90 zwaar het schip in gingen door veel te vroeg negatief te worden over de beursvooruitzichten.

Tiger
Een van de bekendste voorbeelden is Tiger Management, een hedgefonds dat in de tweede helft van de jaren 90 vol ging voor value-aandelen, onderwijl gokkend tegen groeiaandelen.

Het bleek fataal. In 1998 had het fonds nog een beheerd vermogen van 22 miljard dollar. Twee jaar later moest Tiger de poorten sluiten, omdat de verliezen te groot werden.

Hetzelfde geldt voor het omgekeerde. In 2009 waren de k/w’s laag. Toch waren er maar weinig beleggers die in grote stijl durfden in te stappen. Daarvoor was de situatie te eng met kelderende vastgoedprijzen, een hoge werkloosheid en talloze doemdenkers die luidkeels de ondergang van het financiële systeem voorspelden.

Niet timen
Byrne probeert het timen van de markt daarom zoveel mogelijk na te laten. Hij sluit niet uit dat de beurs nu te duur is, maar dat betekent niet dat verdere koersstijgingen onmogelijk zijn.

Wat wel een interessante vraag is, is of het langetermijngemiddelde van 16x de winst nog wel van deze tijd is. Is het mogelijk dat de beurs nog een keer terugkeert naar de jaren 70 toen de k/w het grootste deel van de tijd onder de 10 lag?

Byrne denkt van niet. Hij heeft daarvoor twee redenen. Ten eerste is de samenstelling van de S&P nu een andere dan in de jaren 70 en 80. Ten tweede is het gedrag van bedrijven en beleggers veranderd.

Samenstelling
Technologiebedrijven waren in 1980 belangrijk. De twee meest waardevolle aandelen van die tijd waren IBM en AT&T. Maar er was nog geen overheersing van Big Tech, zoals dat nu het geval is. De rest van de wereldwijde top 10 van beurszwaargewichten bestond destijds uit 6 oliebedrijven, General Electric en Eastman Kodak.

Dat duidt erop dat beleggers destijds veel meer geconcentreerd zaten in cyclische aandelen met een hoog en betrouwbaar dividend. Dat zijn meestal ook aandelen met een relatief lage k/w.

Veel minder olie
Het verschil met nu is groot. In de top 10 van 2018 zaten achtereenvolgens Apple, Amazon, Microsoft, Alphabet, Berkshire Hathaway, Facebook, Alibaba, Tencent, JPMorgan Chase en Johnson&Johnson. Dat is dus 7x tech, 1 beleggingsfonds, 1 bank en 1 health care-bedrijf. De oliebedrijven waren in 2018 helemaal verdwenen.

In 2023 zit er wel weer een oliefonds bij (Aramco). Toch hoort er bij een beurs die zo wordt overheerst door Big Tech een andere k/w dan bij een beurs overheerst door energiebedrijven. Per saldo zijn het immers aandelen die qua rendement meer afhankelijk zijn van de koersontwikkeling dan van het dividend.

Wat daar nog bijkomt, is dat bedrijven in de jaren 70-80 grotendeels op de eigen markt gericht waren. Tegenwoordig zijn zeker de Amerikaanse techbedrijven veel internationaler geworden. Ook daarvan zou je kunnen zeggen dat een hogere k/w gerechtvaardigd is. De potentiële groei is immers groter.

Gedrag
Ten tweede is het gedrag van bedrijven en beleggers nu anders dan 40-50 jaar geleden. Oliebedrijven zijn een goed voorbeeld. Vroeger lag de nadruk op dividend en een hoge winstuitkering. Nu wordt een groot deel van de winst gebruikt voor de inkoop van eigen aandelen en het afbetalen van schulden. Er wordt bovendien minder geïnvesteerd, wat per saldo leidt tot een lagere k/w voor de energiebedrijven.

Voor beleggers geldt dat ze internationaler zijn geworden. In de jaren 70-80 bleven beleggers over het algemeen dicht bij huis. Dat gold zelfs voor de instituten.

Er konden daardoor grote verschillen ontstaan in waardering tussen landen en continenten. Tegenwoordig is het minder eenvoudig voor een beurs om "te goedkoop" te worden. Vooral institutionele beleggers zijn immers niet gek. Als die een markt ontdekken die volgens alle maatstaven goedkoop is, dan zullen ze een deel van hun vermogen daarnaartoe verplaatsen.

Kredietcrises
Een nadeel van de globalisering is dat er makkelijker internationale financiële crises kunnen ontstaat. Toch werkt ook dat in het voordeel van de techaandelen en een hogere k/w.

Het grootste slachtoffer van een kredietcrisis zijn immers de banken. Hun koersen en winsten kunnen een klap krijgen, maar door hun beperkte gewicht heeft dat weinig effect op de gemiddelde k/w. Big Tech heeft daarentegen de laatste decennia bewezen zich redelijk goed te houden in fases van lage groei.

[kierkegaard]

Bovenstaande gaat natuurlijk weer om de S&P500. De Europese beurzen noteren structureel laag.

[joni]

Here's why stocks may surprise to the upside in September
https://finance.yahoo.com/news/heres-wh ... 09459.html


Vooruitzichten voor najaar 2023

Kort samengevat:

Nutsbedrijven en Pharma gaan +++
Ai blijft verder goed boeren

[ZyppBe]

De 5 favoriete aandelen van… Joakim Ahlberg (Nordea AM)
https://trends.knack.be/beleggen/5-favo ... nordea-am/

Hoe vergaat het de beurshandel in de (wegebbende) zomer? Trends.be polst wekelijks bij waarnemers van de aandelenmarkten naar de effecten die hun voorkeur wegdragen.

Deze week is het de beurt aan Joakim Ahlberg, de fondsbeheerder van het North American Stars Equity Fund van de Scandinavische vermogenstitaan Nordea.

1/ Adobe
Adobe Inc., een multinationaal techbedrijf met hoofdkantoor in het Californische San Jose, is al jaren een begrip in digitale software, maar het blijft innoveren. Het aandeel is dit jaar al met meer dan 50 procent gestegen, omdat beleggers positief oordelen over de inspanningen van het bedrijf om zijn leidende positie in het nieuwe tijdperk van baanbrekende generatieve AI-technologie te vergroten. Bovendien zal de winst per aandeel dit jaar naar verwachting met 12,4 procent groeien, wat meer is dan de gemiddelde groei van 8,8 procent die de sector neerzet.

2/ Ansys
Ansys perfectioneert zijn simulatieoplossingen al vijf decennia en is daarin een duidelijke marktleider. Dankzij de software van het bedrijf kunnen innovators in verschillende sectoren grenzen verleggen met de voorspellende kracht van simulatie – van duurzaam transport en geavanceerde halfgeleiders tot satellietsystemen en levensreddende medische apparatuur. Wij verwachten robuuste financiële resultaten van Ansys dankzij zijn toonaangevende high-performance computing, cloudoplossingen en AI-gestuurde simulaties.

3/ Applied Materials
Applied Materials, met hoofdkantoor in Silicon Valley, is een leider in materiaaltechnische oplossingen die worden gebruikt om vrijwel elke nieuwe halfgeleider en elk geavanceerd beeldscherm ter wereld te produceren. Het bedrijf is een expert in het modificeren van materialen op atomair niveau en op industriële schaal. Dat de wereldwijde capaciteitsuitbreiding van chipfabrieken Applied Materials geen windeieren legt, hoeft geen betoog. Applied Materials rapporteerde in mei winstcijfers en het aandeel kreeg onlangs een extra boost door zijn blootstelling aan artificiële intelligentie.

4/ Stryker
Stryker is een van ’s werelds toonaangevende bedrijven in medische technologie en biedt innovatieve producten en diensten aan in het domein van medische en chirurgische apparatuur, neurotechnologie, orthopedie en wervelkolomchirurgie, die bijdragen aan betere resultaten voor patiënten en de gezondheidszorg. Stryker heeft daarbij een trackrecord als onbetwiste trendsetter in medische technologie. De toonaangevende winstgevendheid van het bedrijf, de sterke omzetgroei en de solide balans maken het een aantrekkelijke investering tegen de huidige prijs.

5/ Xcel Energy
Xcel Energy Inc. is een Amerikaans gereguleerd energiebedrijf. Het heeft klanten die elektriciteit en aardgas afnemen in acht staten. Xcel heeft zijn klimaatrapportage aanzienlijk verbeterd en de beloning van leidinggevenden gekoppeld aan het halen van emissiereductiedoelstellingen. Bovendien heeft Xcel onlangs toestemming gevraagd voor de sluiting van kolencentrales en streeft het naar een volledige sluiting van alle resterende kolencentrales in 2030, of zelfs eerder. Xcel zal profiteren van zijn inzet voor de energietransitie.

[ZyppBe]

Obligaties en aandelen voor de rentenier
https://www.tijd.be/markten-live/analys ... 53132.html

De rente is het voorbije jaar sterk gestegen en verschillende bedrijven hebben een aanzienlijke verhoging van hun dividend aangekondigd. Wat zijn de kansen voor liefhebbers van een veilig en stabiel inkomen?

De forse renteverhogingen van de centrale banken zijn goed nieuws voor sommige renteniers. Niet alleen dividenden van aandelen, maar ook obligaties bieden nu een mooie opbrengst. In de VS schommelde het brutorendement van tienjarige staatsobligaties vrijdagavond rond 3,75 procent. De Duitse tienjaarsrente sloot op 2,5 procent en de Belgische op 3,1 procent. Vooral in de VS is de tweejaarsrente nog hoger dan de tienjaarsrente.

'Door de rentestijging zien we weer waarde in obligaties’, zegt Ludo Geris, obligatiefondsbeheerder bij KBC. ‘We waren vorig jaar uitgesproken negatief over obligaties. Maar zeker in de VS en ook in Europa is een hele weg afgelegd. We zijn er nu constructiever over.’ Alexandre Goldwasser, zaakvoerder van het in obligaties gespecialiseerde beurshuis Goldwasser Exchange, sluit zich daarbij aan: ‘Obligaties zijn weer een concurrent voor aandelen en vastgoed. De voorbije jaren waren alle beleggingen goed, met uitzondering van obligaties.’

Sam Vereecke, het hoofd obligatiebeheer bij Degroof Petercam AM, merkt op dat sinds kort zowel staats- als bedrijfsobligaties aantrekkelijk zijn. ‘In oktober en november vorig jaar was de spread van bedrijfsobligaties (het extra rendement van bedrijfs- tegenover staatsobligaties, red.) zeer aantrekkelijk. Dat was vooral een gevolg van de vrees voor een recessie. Toen hadden we een voorkeur voor bedrijfspapier. Sindsdien is de spread wat gezakt. Ook overheidspapier is door het gestegen rendement nu aantrekkelijk.’

Kies uw munt
Ook de munt van een obligatie heeft een belangrijke impact. Beleggen in een vreemde munt kan het rendement uitgedrukt in euro opkrikken of verlagen. BNP Paribas Fortis verkiest obligaties in euro boven dollarpapier. Obligatiespecialist Dirk Van Praet legt uit: ‘We zijn licht negatief over de dollar. We zien de euro tegen eind dit jaar stijgen naar 1,14 dollar. Ik zou nu geen dollarobligaties kopen, maar wie ze heeft, mag ze houden.’

Degroof Petercam is positiever over het groene biljet. ‘De dollar is een veilige haven als het misgaat’, zegt Vereecke. ‘Een tweejaarsrente van bijna 5 procent in de VS is een sterke buffer voor het valutarisico. Er is weinig kans dat de euro nog veel stijgt.’

Geris heeft geen uitgesproken voorkeur. ‘We verwachten geen grote bewegingen van de euro-dollarkoers. De goedkope energie is een troefkaart van de VS en de dollar zal zijn rol van veilige haven blijven spelen. Negatief voor de dollar is het tekort op de lopende rekening van de betalingsbalans.’

De obligatiespecialist van KBC vindt papier in Noorse kroon aantrekkelijk: ‘Het extra rendement zal vooral van de munt moeten komen en niet van de rente.’ De Noorse langetermijnrente is ongeveer even hoog als de Belgische.
Goldwasser merkt op dat klanten terugkeren naar de euro en de dollar. ‘Als de rente stijgt in Europa en de VS, waarom zou je dan nog beleggen in andere munten met een hoger valutarisico?’

Looptijd
De optimale looptijd kiezen is een uitdaging omdat de VS en in mindere mate Duitsland een omgekeerde rentecurve hebben. Het rendement van staatsobligaties met een looptijd van twee jaar is er hoger dan de tienjaarsrente, terwijl dat normaal omgekeerd is. In België zijn de rentes op twee, vijf en tien jaar ongeveer gelijk.

Van Praet raadt beleggers aan voldoende lange looptijden te kiezen, hoewel obligaties met korte looptijden vaak een hoger rendement hebben. ‘Veel beleggers verkiezen korte looptijden van bijvoorbeeld twee jaar. We proberen hen te overtuigen iets langer te gaan. De markt heeft al enkele toekomstige renteverhogingen van de centrale banken ingeprijsd en we willen ons verzekeren van de huidige rendementen voor een iets langere periode. Maar de inverse rentecurve maakt het moeilijker klanten te overtuigen.’

Goldwasser is het daarmee eens. ‘Je kiest het best iets langere looptijden. Als je alleen investeert in obligaties met een looptijd van twee jaar en de rente is over twee jaar veel lager dan nu, dan zit je geblokkeerd.’

Niet iedereen zit op die lijn. Geris verkiest korte looptijden. ‘Lange looptijden bieden weinig of geen extra rendement. Zulke obligaties zijn alleen interessant als je op korte termijn een recessie en renteverlagingen van de centrale banken verwacht. Dat scenario is voorbarig, zeker in de VS.’

De ideale looptijd van dollar- en euro-obligaties is volgens Vereecke verschillend. ‘De Amerikaanse rentecurve is zwaar geïnverteerd. Voor dollarobligaties verkiezen we het korte eind. In Europa gaan we wat langer: vijf tot tien jaar.' Van Praet daarentegen zegt dat dollarobligaties (tot zeven jaar) best een wat langere ‘duratie’ (gewogen gemiddelde looptijd) hebben dan obligaties in euro (vijf jaar), omdat de rente in de VS hoger is dan in Europa.

Roerende voorheffing
Sommige obligatiebeleggers innen graag elk jaar een mooie coupon. Maar voor particulieren heeft de roerende voorheffing een belangrijke impact op het nettorendement. Obligaties die twee of drie jaar geleden zijn uitgegeven, zijn vaak aantrekkelijker dan nieuw papier, omdat ze een lage brutocoupon hebben en beleggers daardoor minder taks moeten betalen. De koers is doorgaans veel lager dan de nominale waarde en de meerwaarde tussen nu en de vervaldag is belastingvrij. Daardoor is het nettorendement na roerende voorheffing hoger.

Goldwasser illustreert dat met een voorbeeld. De Belgische staat heeft in maart 2020 een zevenjarige obligatie uitgegeven met een coupon van 0 procent. Die werd eerder deze week verhandeld tegen 86,4 procent van de nominale waarde. Een belegger die een obligatie van 1.000 euro kocht, betaalde dus 864 euro en ontvangt 1.000 euro op 22 oktober 2027, de vervaldag. Het bruto- en nettorendement zijn gelijk en bedroegen 3,21 procent, omdat beleggers geen roerende voorheffing moeten betalen. Een extra voordeel is dat geen beurstaks verschuldigd is op Belgische staatsobligaties.



‘Zo’n obligatie is niet voor elke belegger ideaal’, zegt Goldwasser. 'Sommige beleggers willen een jaarlijkse coupon als aanvullend inkomen. Dat biedt deze obligatie niet.'

Aandelen
Ook met de dividenden van aandelen kunt u een mooi vast inkomen verwerven. Focus niet alleen op de hoogte van het dividend. Een megacoupon wijst vaak op gevaar. Hij geeft aan dat de markt niet gelooft dat het bedrijf die winstuitkering duurzaam kan aanhouden.

Belangrijker is de standvastigheid van het dividend. Gezien de coupon afhangt van de winst, moet u nagaan hoe het staat met de cashflows. Zijn die weerbaar genoeg om het dividend te garanderen? Heeft het bedrijf voldoende prijszettingsmacht om zich te wapenen tegen kostenstijgingen? En is de financiële situatie gezond? Bedrijven met veel schulden dreigen bij een rentestijging veel meer cashflow aan rentebetalingen te moeten ophoesten, zodat minder overblijft voor de aandeelhouders. Wie een balans heeft als een bunker, beschikt over een stootkussen om moeilijke tijden door te komen en dividenden te blijven betalen.

Bedrijven die hun dividend stelselmatig verhogen, hebben een streepje voor. U kunt er breed in beleggen door een tracker op de S&P Europe 350 Dividend Aristocrats Index te kopen, een index met 40 grote Europese bedrijven die hun dividend minstens tien jaar op rij verhoogd hebben. De farmagroep UCB is de enige Belg in de index. Ook op Wall Street bestaan trackers met dividendaristocraten.



Op dividenden van de meeste buitenlandse aandelen moet u twee keer roerende voorheffing betalen. Daarom distilleerden we een lijstje uit de Brusselse beurs met stevige en groeiende dividendbetalers. Met enkele voorwaarden: een minimaal nettorendement van 2,5 procent, een stijgende coupon, en een historiek die bewezen heeft dat de activiteiten stevige cashflows opbrengen.

Bij de gediversifieerde holdings haalt alleen Gimv de minimumdrempel van 2,5 procent nettorendement. Namen als Ackermans & van Haaren en Brederode verhogen systematisch het dividend, maar horen niet bij de topbetalers.
In de financiële sector hebben we KBC niet geselecteerd. Het nettorendement van 4 procent is hoog, maar banken hebben bewezen dat ze niet de trouwste couponbetalers zijn. De financiële hefboom is hoog, net als de risico’s. De verzekeraar staat wel in de lijst. De terugkerende premie-inkomsten leggen in combinatie met de kaspositie van 624 miljoen euro een matras onder de uitkering.

Vastgoed geen baken meer
Het vastgoed vormde lang een baken van riante en veilige dividenden. Maar het voorbije jaar heeft geleerd dat de sector minder defensief is dan velen dachten. De renteklim maakt de financiering duurder en weegt op de waardering van de panden, wat de schuldgraad doet stijgen. In combinatie met hogere bouwkosten en de lagere vraag deed dat een zelden geziene verkoopgolf over vastgoedaandelen rollen.

Buiten België schrapten grote jongens als het Duitse LEG Immobilien hun dividend. Bij ons blijven veel spelers het operationeel goed doen. Dividendminnaars worden bij gereglementeerde vastgoedvennootschappen (gvv’s) beschermd doordat ze verplicht 80 procent van hun operationele winst uitkeren. Maar zolang de rente stijgt, is vastgoed niet aan een herontdekking toe.

De winkeleigenaars houden relatief goed stand. Zij hebben de voorbije jaren al de tering naar de nering gezet. Namen als Ascencio, Vastned en Retail Estates keren meer uit en zien de bezettingsgraad van hun panden verbeteren.
Bijna alle vastgoedspelers zetten hun investeringen op een lager pitje. Dat is gunstig voor de lange termijn en voorkomt een overaanbod, al weegt het op de koersen van de bedrijven waarvan de waardering op groei gestoeld was, zoals de magazijneigenaars WDP en Montea, de kotenbaas Xior, en de verhuurders van zorgvastgoed Aedifica en Care Property Invest. Die laatste crashte donderdag tot 10 procent nadat hij zijn winstvoorspelling terugschroefde, amper twee maanden na de prognoses bij de kapitaalverhoging. Ofwel deugt de communicatie niet, ofwel heeft het management amper zicht op de financiële situatie. Het dividend gaat wel 15 procent de hoogte in. 'Voor 2023 voorspelt Care Property een gelijk dividend. Daarvoor moet de gvv nagenoeg de volledige winst uitkeren, wat weinig gezond is’, zegt Youry Huygen van het blad De Belegger.

Logistieke panden lijken minder kwetsbaar dan zorgvastgoed, waar belangrijke uitbaters als Orpea in de problemen zitten. De magazijniers-gvv’s voorspellen ook voor dit jaar hogere operationele winsten en riantere coupons.
Home Investhoort bij de dividendaristocraten. De coupon stijgt voor het 23ste jaar op rij. Een minpunt is de hoge schuldgraad van 52 procent. Door de renteklim zijn bedrijven met hoge schulden risicovoller geworden. Al valt dat operationeel nog mee, stipt KBC Securities aan: ‘Een rentestijging met 1 procentpunt doet de winstraming bij gvv's met 1,6 procent dalen. Dat is beperkt, omdat gvv’s zich ook indekken tegen de renteschommelingen en omdat de inflatie de huren doet stijgen.’

De projectontwikkelaars halen onze tabel niet. De aard van hun business is cyclischer en risicovoller. Eén groot project minder verkopen, kan de resultaten enorm beïnvloeden. De magazijnbouwer VGP zette al stevig het mes in zijn dividend.

Prijszettingskracht
Ook in de industrie vind je stevig renderende bedrijven. ‘Solvay toonde in 2022 zijn prijszettingskracht, vooral dankzij de speciaalchemie’, zegt ING-analist Stijn Demeester. Van de 25,6 procent hogere omzet kwamen 24,4 procentpunten door prijsverhogingen. De vrije cashflow steeg naar een record van 1,1 miljard euro, wat toelaat het dividend 5 procent te verhogen. Voor 2023 voorspelt de chemiereus een winstdaling met 3 à 9 procent, maar omdat de schuldgraad is teruggevallen naar een historisch laag peil van 1,1 keer de brutobedrijfswinst zou een verlaging sterk verbazen.

verhoogt zijn winstuitkering 10 procent, de derde klim op rij. Volgens de meeste analisten is Bekaert nog goedkoop. ‘Bekaert verkoopt zijn distributieactiviteiten in Chili en Peru voor 350 miljoen euro, zes keer de bedrijfscashflow’, zegt Kristoff van Houte van Kroffinvest. ‘De marges zijn lager dan die van de groep. Dan mag Bekaert toch ook op zes keer de bedrijfscashflow gewaardeerd worden, 62,89 euro per aandeel.’

Naast het dividend vormt de inkoop van eigen aandelen een extra beloning voor de aandeelhouders. Als aandelen door de papierversnipperaar gaan, moet de toekomstige winstuitkering over minder mondjes verdeeld worden. Het is het omgekeerde van veel vastgoedbonzen, die met de regelmaat van de klok nieuwe aandelen uitgeven. Bekaert kondigde een nieuw inkoopprogramma van 120 miljoen euro aan, bijna 5 procent van de beurswaarde.
Ook de lingeriemaker Van de Velde en de verkoper van fotogeschenken Smartphoto gaan eigen stukken inkopen. Bij Van de Velde begon de inkoopoperatie van 15 miljoen euro op 1 maart.

Van de Velde is een goedkope cashflowmachine die structureel interessante dividenden betaalt en dat combineert met een zeer sterke balans’, zegt Kris Kippers, een analist van Degroof Petercam. De lingeriemaker levert een couponrendement van 4,4 procent netto op. ‘Als het bedrijf de aandelen in portefeuille vernietigt, stijgt de winst per aandeel met 2,6 procent’, rekende Kippers uit.

In de technologiesector voldoen EVS en Econocom aan onze eisen, maar Melexis net niet. EVS verhoogt zijn reguliere dividend een tiende. Vorig jaar betaalde EVS nog een extra dividend van 1 euro als compensatie voor de schrapping tijdens de pandemie. Dit jaar belooft de specialist in live sportverslaggeving een gelijke winstuitkering. Door de riante cashpositie en een recordorderboek zijn daarover geen twijfels.

Econocom torst wel schulden. Toch stijgt het dividend - grotendeels via een belastingvrije kapitaalvermindering - met 14 procent. Bovendien koopt Econocom gretig eigen aandelen. Aan ambitie is geen gebrek, want de IT-groep wil de omzet tegen 2028 verdubbelen. De beurskoers blijft al jaren haperen, maar dankzij de coupons kunnen beleggers op zo'n 3,6 procent per jaar rekenen.

Nutsbedrijven
De nutsbedrijven zijn traditioneel een visvijver voor couponminnaars, maar die wordt fors kleiner. Het nettorendement bij de hoogspanningsnetuitbater Elia is door diens koersklim gezakt tot 1,2 procent, al keert Elia wel een inflatievast dividend uit. In de telecom noopten de zware investeringen in het netwerk Telenet tot het decimeren van de coupon. Proximus halveert binnen twee jaar het dividend.

De uitbater van het gasnet Fluxys Belgium oogt met een nettorendement van 3,4 procent nog interessant. De inkomsten zijn gereguleerd. Door de hogere rente op staatspapier en de investeringen in onder meer waterstof en CO₂-opslag nemen de inkomsten toe. TINC haalde het vorige halfjaar een rendement van 12 procent op zijn infrastructuurinvesteringen, voldoende voor een dividendrendement van 4,5 procent. ‘Tinc is een defensief aandeel met voorspelbare cashflows’, zegt analist Sharad Kumar van KBC Securities. Een minpunt is de kaspositie die naar 33,5 miljoen euro is geslonken. Tinc haalde in het verleden meermaals kapitaal op tegen een korting. Nu geld niet meer gratis is en obligaties een alternatief vormen, hebben cashhongerige bedrijven het lastiger.

[Beheerder]

Geweldig instapmoment voor obligaties en techaandelen blijven aantrekkelijk. Vincent Juvyns van JPMorgan adviseert verder aandelen in gezondheidszorg en goede dividendbetalers.

[Expat]

10 goedkope groei- én waarde-aandelen
Door Belegger.nl op 6 september 2023 08:30

Het debat tussen groei- of waardebeleggen is al oud. MarketWatch combineert de twee en kiest 10 groeiaandelen die worden verhandeld tegen lage koers-winstverhoudingen en ook nog eens favoriet zijn bij analisten.

Sommige beleggers kiezen bewust voor groeiaandelen waarbij ze zich richten op de snelst groeiende bedrijven, ongeacht hoe hoog hun aandelenkoersen zijn. Anderen kiezen juist voor waarde-aandelen waarbij ze zoeken naar langzame groeiers die goedkoop worden verhandeld. Auteur Philip van Doorn (MarketWatch) combineert de twee beleggingsstrategieën en selecteert er uit de honderden groeiaandelen tien die koersen tegen een lage verwachte koers-winstverhouding van minder dan de helft dan die van de S&P 500.

Groei versus waarde
Van Doorn begint met een grote lijst van aandelen in de Russell 1000 Growth Index. Dit is een deelindex van de Russell 1000 Index. Er noteerden 1009 aandelen in de Russell 1000 Index op 31 juli 2023, waarvan 443 ook zijn opgenomen in de Russell 1000 Growth Index. Deze laatste bevat bedrijven met relatief hogere koers/ boekwaarde-verhoudingen, hogere groeiverwachtingen voor de komende twee jaar en hogere omzetgroei per aandeel over de afgelopen vijf jaar. Anderzijds waren 845 bedrijven opgenomen in de Russell 1000 Value Index.

Deze bedrijven hebben relatief lage koers/boekwaarderatio's met lagere groeiverwachtingen en een langzamere stijging van de omzet per aandeel over de afgelopen vijf jaar. De groei- en waarde-subgroepen overlappen elkaar deels: ongeveer 30% van de Russell 1000-aandelen is zowel in de Growth- als in de Value-deelindex opgenomen.

Op zoek naar waarde in de Russell 1000 Growth Index
Van Doorn selecteert niet alleen op de laagste koerswinstverwachting, maar voegt nog twee extra filters toe. Ten eerste filtert hij de bedrijven die door ten minste vijf analisten van FactSet worden gevolgd, dat zorgt ervoor dat er enige verscheidenheid aan meningen achter de winstramingen zit. Daarna kiest hij de bedrijven die handelen tegen een verwachte koers-winstverhouding van 10 of minder. Dan blijven er 33 over.

Daaruit kiest hij dan alleen bedrijven waarvan de huidige verwachte koers-winstverhouding ten minste 20% onder hun gemiddelde over tien jaar ligt, volgens data van FactSet. Dan resteren er nog 27 bedrijven. Als een aandeel minder dan 10 jaar genoteerd staat, wordt de gemiddelde toekomstige koers/winstverhouding voor de hele periode gebruikt.

Precies 10 van de 27 bedrijven hebben van 75% of meer van de analisten een koopadvies gekregen. Hieronder een lijst met de top tien van waarde-groei-aandelen, met een samenvatting van de meningen van analisten en de koers-winstverhoudingen, zoals MarketWatch die weergeeft. De top tien komt uit diverse sectoren, met onder meer een luchtvaartmaatschappij, energiebedrijven en bedrijven uit de financiële sector.

Favoriete aandelen.jpg

[Expat]

Rally gemist? Dit zijn nog 3 kansen voor langetermijnbeleggers
Door Redactie op 7 september 2023 08:30

De eerste helft van 2023 verliep voor beleggers bijna tegenovergesteld aan vorig jaar: aandelen begonnen aan een nieuwe bullmarkt. De angst voor een recessie en lagere winsten schudden ze van zich af. Vorig jaar oktober was het ondenkbaar dat we nu in de buurt van nieuwe recordhoogtes zouden komen. Natuurlijk zijn er beleggers die zich daarom afvragen of zij de boot hebben gemist.

De toekomst is altijd onzeker, maar volgens Morningstar zijn er nog zeker kansen te vinden voor langetermijnbeleggers. Analisten van het platform denken dat het verstandig is om te zoeken naar gebieden die nog niet zo uitbundig feest hebben gevierd. Ze komen tot drie beleggingscategorieën die volgens hen de moeite waard zijn: opkomende markten, Europese aandelen en Amerikaanse banken.

1. Opkomende markten
Amerikaanse aandelen hebben de opkomende markten meer dan tien jaar lang verslagen. Hierdoor denken veel beleggers dat Amerikaanse aandelen altijd beter presteren. De geschiedenis leert ons daarentegen dat markten cyclisch zijn: elke belegging kent zogezegd dagen met zon en dagen met bewolking.

Periodes van extreme outperformance komen vaak voor, maar de pendel slingert beide kanten op. De geschiedenis geeft aan dat het volgende decennium heel anders zou kunnen zijn. Hieronder staan in de tabel de cijfers van het totaalrendement over vier verschillende periodes van opkomende markten en Amerikaanse aandelen in de afgelopen 25 jaar.

Opkomende markten vertegenwoordigen 80% van de wereldbevolking en bijna 70% van de groei van het bruto binnenlands product (bbp), maar slechts 11% van het totale wereldwijde aandelenkapitaal. Daarmee is er een overtuigend beleggingsverhaal voor de lange termijn. En veel van de beste kansen doen zich voor op het niveau van individuele landen, want de opkomende markten zijn heterogeen. Beleggers hebben de neiging om opkomende markten als één geheel te beschouwen, maar vaak doen de echte kansen zich specifiek voor op land-, sector- of regioniveau.

2. Europa: sectoren en landen
Europa heeft hetzelfde lot ondergaan als de opkomende markten, namelijk dat het qua rendement minder presteerde dan Amerikaanse aandelen. Maar dezelfde historische prestatiepatronen die in opkomende markten zijn waargenomen, gelden ook voor Europa. Voor de toekomst zien analisten redenen waarom Europa relatief veerkrachtig zou kunnen zijn ten opzichte van andere grote ontwikkelde markten.

De hoge inflatie en de economische gevolgen van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne hebben hun weerslag gehad op de aandelenkoersen in Europa, wat aantrekkelijke waarderingskansen heeft gecreëerd. Bepaalde Europese landen en industriegroepen koersen tegen zeer redelijke waarderingen. Morningstar geeft twee voorbeelden:

Europese financiële instellingen – De financiële sector heeft een veel grotere weging in de Europese indices dan in Amerikaanse. De banken hebben geprofiteerd van hogere rentetarieven en die hebben geleid tot winstverbeteringen.

De afgelopen jaren waren er periodes waarin de rente in Europa negatief was, wat betekende dat banken moesten betalen om hun overtollige reserves bij de centrale bank te stallen in plaats van rente-inkomsten te ontvangen. Nu de rente normaliseert, hebben de aandelenkoersen wat in te halen.

Duitse aandelen - Duitsland is de economische motor van Europa en is zo ook goed voor 25% van het bbp van Europa. De gevolgen van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne deed de angst ontstaan voor een diepe recessie in Duitsland. Gezien de omvangrijke tegenwind en cyclische winsten (vooral uit de auto-industrie) zijn Duitse aandelen behoorlijk veerkrachtig geweest, met solide balansen en potentiële winstgroei - zonder extreme waarderingen.
3. Amerikaanse banken
Markten zijn meestal efficiënt, maar af en toe doen zich situaties voor die beleggers in staat stellen om stukken tegen grote kortingen te kopen. De Amerikaanse bankencrisis van maart lijkt zo'n situatie te zijn geweest. Ondanks drie faillissementen was het banksysteem ongelooflijk veerkrachtig. Eigenlijk was het geen bankencrisis, maar eerder een crisis van een paar banken.

Terwijl de fundamentals van de meeste banken stabiel bleven, gold dat niet voor hun aandelenkoersen. Het was een situatie waarbij het kind met het badwater werd weggegooid. De index voor regionale banken daalde met bijna 40% tot begin mei.

Sindsdien zijn de bankaandelen weer opgeveerd, maar zijn de koersen nog altijd lager dan begin maart. Terwijl technologieaandelen de meeste aandacht van de markt trekken, hebben afgeprijsde bankaandelen het potentieel om in de toekomst een aanzienlijk rendement op te leveren.

[Bel-Investor]

BofA-rondvraag: ‘Europese aandelen stijgen volgend jaar'
De vooruitzichten voor Europese aandelen zien er beter uit nu de recessiezorgen afnemen. Dat blijkt uit de jongste rondvraag van Bank of America bij fondsbeheerders.

Een meerderheid van hen denkt dat de komende maanden nog moeilijk worden voor Europese aandelen door de monetaire verstrakking. De vrees dat de eurozone in het komende jaar in een recessie zal belanden, is echter fors afgenomen. Meer en meer fondsbeheerders zijn daarom op de middellange termijn optimistischer over de Europese beurzen.

Maar bullish zijn de professionele beleggers zeker nog niet. De positionering is sterk defensief, waarbij farma in Europa de plaats heeft ingenomen van technologie als meest koopwaardige sector. Op de derde plaats komen nutsgroepen. Sectoren die gevoeliger zijn aan de economische cyclus laten fondsbeheerders links liggen.